بیماری پارکینسون به لاتین Fundamentals Explained

بیماری پارکینسون به لاتین Fundamentals Explained

Blog Article

بسیاری از داروهای پارکینسون داروهای دوپامینرژیک هستند.  هدف آنها افزایش سطح دوپامین یا تأثیرگذاری بیشتر آن بر روی مغز است.

پزشک متخصص به حرکت بازوها و پاهای بیمار دقت خواهد کرد و قدرت و تعادل عضلات او را بررسی می‌کند.

تبلیغات

برای برخی افراد که از پارکینسون رنج می برند ، دنبال کردن یک برنامه غذایی و رژیم مناسب می تواند در کنترل و پیشگیری از برخی عوامل موثر باشد.

 تقریباً در همه موارد ، دارو برای کمک به مدیریت علائم جسمی و روانی مورد نیاز است.

درمان مریضی پارکینسون خفیف نسبت به پیشرفته آسان‌تر است. معمولاً در این بیماری می‌توان با استفاده از داروها به میزان زیادی علائم بیماری را کنترل کرد.

یکی از علائم مشخص مرحله ۱ پارکینسون این است که لرزش و سایر مشکلات در حرکت معمولاً منحصر به یک طرف بدن است.

آزمایشات تصویربرداری و آزمایش خون برای تمایز بین این دو بیماری استفاده می شود.

سابقه خانوادگی: افرادی که اعضای خانواده نزدیکشان مبتلا به پارکینسون هستند بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.

درحدود ۲۵درصد از افرادی که گفته می‌شود به پارکینسون دچارند، درواقع مبتلا به پارکینسون نیستند. برای تأیید این بیماری لازم است به پزشک متخصص مراجعه شود.

درمان مناسب  پیش آگهی  را بهبود می بخشد و طول عمر را افزایش می دهد.

  با این حال ، آنها هنوز هم می توانند به اندازه کافی علائم را مدیریت کنند.

به عنوان مثال، صدمات ناشی از زمین خوردن یا مشکلات مرتبط بیماری پارکینسون و یبوست با زوال عقل می توانند کشنده باشند.

بیماری پارکینسون اختلالی حرکتی است که به‌آرامی پیشرفت می‌کند. برخی از افراد ابتدا به احساس ضعف و دشواری در راه‌رفتن و سفت‌شدن عضلات دچار می‌شوند.